غذای صنعتی چیست؟

تفاوت های بین غذای صنعتی و غذای خانگی بسیار زیاد است اما در این مقاله ما قصد داریم مزایا و معایب غذای صنعتی و خانگی را با یک دیگر مقایسه کنیم.

غذای صنعتی چیست؟

غذای صنعتی همان غذا های فراوری شده هستند که توسط انسان ساخته و پخته و به صورت عمده عرضه می شوند. اولین بار، آتش به فراوری کردن غذا ها کمک کرد و انسان ها توانستند به جای غذای خام، از غذای پخته استفاده کنند. غذای خام و گوشت نپخته فاقد مواد غذایی لازم برای بدن بود و موجب انتقال بیماری های بسیاری می شد و حتی گیاهان نپخته نیز ممکن بود حاوی سمومی باشند. خوردن غلات نپخته نیز کاری سخت و بسیار دشوار بود که به سیستم گوارشی انسان صدمه می زد.

کم کم و با گذر زمان انسان ها یاد گرفتند از سنگ ها برای کوچک کردن قطعات غذا و اسیاب کردن غلات و از آتش برای پخت غذا استفاده کنند. به مرور زمان پرورش میوه های شیرین و ریشه های گیاهی فاقد سم را یاد گرفتند و با کمک پخت و پز توانستند تنوع بیش تری در غذا ها را به وجود بیاورند.

دانش فراوری مواد غذایی به انسان ها کمک کرد، غذا هایی سالم تر بخورند.

لازم به ذکر است که معمولا غذا های صنعتی در آشپزخانه صنعتی تهیه می شوند.

مواد غذایی فراوری شده، شباهت زیادی به مواد غذایی خام و اولیه ندارند و حاصل نبوغ و خلاقیت انسان هستند. این غذا ها راحت تر هضم می شوند و طعم بهتری نیز دارند و با سیستم گوارش بدن انسان نیز متناسب تر هستند.

با پیشرفت تکنولوژی و پیشرفت مدرنیته کم کم، انسان ها وقت کم تری را به آشپزی اختصاص دادند و بسیاری ترجیح می دهند به جای طبخ روزانه غذا آن را از طریق دیگری تهیه کنند.

معایب غذای صنعتی

غذاهای صنعتی حاوی مواد نگهدارنده ای هستند که باعث می شود غذا ماندگاری بسیار طولانی تری نسبت به حالت خانگی داشته باشد که البته این موضوع ممکن است در دراز مدت و در اثر استفاده مستمر باعث ایجاد آسیب در افراد ضعیف تر مانند کودکان و سالمندان و یا افراد شیرده و باردار شود.

برای طعم دهی به این غذا ها، از نمک و چربی بیش تری استفاده شده است و از طرف دیگر معمولا ویتامین موجود در یک غذای صنعتی بسیار کم تر از ویتامین موجود در غذا های خانگی و به خصوص غذاهای محلی است.

مثلا در هنگام طبخ یک غذای خانگی و محلی، سبزی ها در مرحله آخر به غذا افزوده می شوند که باعث می شود ارزش غذایی آن ها حفظ گردد. اما در هنگام طبخ غذای صنعتی تمام مواد تحت شرایط یکسانی پخته می شوند.

ضمن این که حرارت بسیار زیادی نیز علاوه بر هنگام پخت و پز برای پاستوریزاسیون به آن ها وارد می شود که ویتامین های بسیار زیادی را از بین می برد. البته، مواد معدنی به کار رفته در پخت غذای صنعتی با غذای خانگی یکسان است و تفاوت خاصی ندارند.

یک مسئله دیگر که باعث تفاوت بین غذای صنعتی و خانگی می شود تازه بودن غذای خانگی است. همان طور که گفته شده غذا های صنعتی را به علت وجود مواد نگهدارنده می توان تا مدت زمان بسیار طولانی نگهداری کرد که در طی این مدت طعم و بوی اصلی غذا از بین خواهد رفت و در واقع غذا تازگی خود را از دست خواهد داد. اما در مورد غذا های خانگی این مورد صدق نمی کند و این غذا ها چون به صورت تازه سرو می شوند همواره لذیذ و خوشمزه هستند.

مزایای غذای صنعتی

با وجود معایبی که به غذاهای صنعتی وارد کردیم اما قطعا این نوع غذاها دارای مزیت های خاص خود هستند. مثلا این نوع غذا ها همواره در دسترس هستند و می توان آن ها را به راحتی تهیه کرد.

ضمن این که در صورتی که مشکل کمبود وقت دارید می توانید بدون دغدغه از این غذاها استفاده کنید. قیمت غذای صنعتی نسبت به غذای خانگی نیز بسیار کم تر است چرا که این نوع غذا ها در حجم انبوه تولید می شوند و هزینه آن ها مقرون به صرفه تر می باشد.

به مدت زمان ماندگاری بالای این نوع غذا ها نیز می توان به چشم یک مزیت نگاه کرد. این مواد غذایی را می توانید تا مدت طولانی بدون هیچ گونه آسیب نگهداری کنید در حالی که در غذای خانگی چنین چیزی امکان پذیر نیست.

تفاوت غذای فراوری شده و غذای صنعتی

غذای فراوری شده تنها شامل کنسروجات و فراورده های گوشتی مثل سوسیس و کالباس نمی شود بلکه غذا های مایکروویوی و آماده نیز جز این دسته محسوب می شوند. لذا غذا های صنعتی به نوعی جزو غذاهای فراوری شده محسوب می شوند. و تمامی مزایا و معایب مصرف یک غذای فراوری شده را به همراه دارند.

جمع بندی:

غذای خانگی و صنعتی هر دو مورد نیاز ما هستند و ممکن است در هر برهه ای از زمان به هر دوی این نوع غذا ها نیاز پیدا کنیم. غذا های صنعتی دارای مزایا و معایب مخصوص به خود هستند اما پیشنهاد می کنیم در صورت امکان سعی کنید از خوردن غذاهای صنعتی پرهیز کنید و بیش تر از غذا های سالم و خانگی و تازه استفاده نمایید.